เอาอะไรมาสนุก บทก็ไม่น่าสนใจ ไอเดียก็ไม่ได้ใหม่จนกระตุ้นให้รู้สึกอยากสละเวลาไปดู
หาดูข้อมูลดูอะไรในบรรดาช่องรีวิวจนถึงกองอวยที่น่าจะพยายามแล้ว แต่ยังทำให้ตัวผมนี่สนใจมากพอจนรู้สึกอยากดูไม่ได้
ถ้าคิดว่าเอานักแสดงนำที่มีกระแสมาเป็นตัวชูแล้วจะปังนี่คิดผิดครับ
ทำหนังแล้วคนไม่ดูนี่อย่ามาโทษว่าคนไทยไม่สนับสนุนหนังไทยเลยครับ ถ้ามันดีจริงปากต่อปากนี่แหละสร้าง impact ได้มากที่สุด
เช่นกรณีของโหมโรงเป็นต้น จากพล๊อตชีวประวัติครูดนตรีไทย แถมมาในเวลาที่คนไม่ได้อินกับประเด็นวัฒนธรรม พอออกมาฉายก็เลยแป้ก แต่หลังจากนั้นอยู่ๆกระแสมันมาจากคนที่ดูพูดต่อๆๆๆกันไปออกมาพูดซ้ำๆๆเรื่อยๆว่าน่าเสียดายหากไม่ดูกัน ในเงื่อนไขที่ยุคนั้นไม่มี Social Media อะไรมาช่วยด้วย แต่สุดท้ายมันกลับกลายเป็น mass ได้
แค่เพราะ “ของมันดีจริง”